Van zorg naar bezorgd. De christelijke identiteit van onze zorgverlening

Is de zorg in de verdrukking? De coronapandemie heeft heel wat verborgen pijnpunten blootgelegd. Ziekenhuismanagers en verpleegkundigen op de werkvloer worden er pijnlijk mee geconfronteerd. Maar we kunnen vandaag nog een bijkomende vraag stellen, een vraag die misschien zelfs alle andere vragen moet voorafgaan: in welke mate is de caritas nog het hart van deze zorg en zijn we daarmee al dan niet trouw gebleven aan het ideaal van waaruit deze zorg ontstond? En in het verlengde daarvan: welke ethische implicaties in de maatschappelijke verschuivingen hebben ook de zorgverlening niet onberoerd gelaten?

Het is vanuit de fundamenten waarop de zorg is gebouwd en die nu hun stabiliteit dreigen te verliezen dat Br. René Stockman nadenkt over een aantal ethische kwesties, om zich uiteindelijk de vraag te stellen of we vandaag nog kunnen spreken over een christelijk geïnspireerde zorg. Met andere woorden: in hoeverre dekt de vlag de lading wanneer we onszelf een katholieke gezondheidszorg noemen? Of hoe kunnen we waakzaam blijven om deze identiteit te bewaren, meer zelfs, om deze te herstellen en vooral om deze te koesteren? Want zoals in de gezondheidszorg zelf past bij iedere aandoening een therapie.

Gompel&Svacina – 2022 – Fracarita-reeks nr. 18 – 110 p.